Przyjście na świat pierwszego dziecka stanowi niezwykły moment w życiu jego rodziców. Nie bez powodu wskazuje się, iż syn lub córka zmienia wszystko. Wynika to z faktu, iż rodzice nabywają nowe obowiązki, którym muszą sprostać. Ważne jest jednak, że dziecko dostarcza im również ogromną dozę radości, co wydaje się być nieocenione przy kształtowaniu wspomnień z całego życia. Opieka nad noworodkiem jest bardzo trudna i wymaga czasu, aby rodzice nauczyli się wszystkich czynności związanych z karmienie i pielęgnacją.
Dobrym rozwiązaniem w takiej sytuacji jest skorzystanie z pomocy osób, które wychowywanie dzieci mają już za sobą. Często pomocną dłoń wyciągają dziadkowie dziecka. Ponadto możliwe jest odbycie specjalnego kursu doszkalającego, w ramach którego można nabyć wiedzę i umiejętności niezbędne do rodzicielstwa. Na ogół jednak z czasem młode mamy i ojcowie samodzielnie dochodzą do najlepszych praktyk, które pozwalają im na sprawowanie bieżącej pieczy nad osobą dziecka.
Niemal każdy rodzic zastanawiał się kiedyś, czy noworodek widzi
Nie jest to kwestia oczywista, zważywszy na fakt, iż sygnały, które kieruje dziecko względem swoich opiekunów, nie zawsze są jednoznaczne. Sprawia to, że powstaje swoista sytuacja niepewności, przed którą stają rodzice. Wskazuje się, że w pierwszych dniach życia dziecka jego najbardziej wyostrzonymi zmysłami są węch oraz smak. To właśnie tych bodźców używa noworodek, aby komunikować się z otaczającą go rzeczywistością. Niejednokrotnie zdarzyły się obserwacje, w ramach których dziecko uciekało nosem od mniej przyjemnych zapachów. Inaczej jest z zmysłem wzroku.
Pozostaje on na tyle niewykształcony, że dziecko nie jest w stanie odbierać wszelkich bodźców wzrokowych. Jednocześnie wskazuje się, iż w okresie wczesnego niemowlęctwa dziecko więcej śpi niż żyje świadomie. Tym samym możność odbierania przez nie jakichkolwiek bodźców wizualnych z otoczenia jest znacznie ograniczona czasowo. Na marginesie należy wskazać, iż nawet wtedy, gdy noworodek ma otwarte oczy, może aktualnie przebywać w stanie półsnu. Wszelkie wydarzenia, które wówczas następują, pozostają poza jego percepcją, przez co nie może on ich pamiętać.
Należy nadmienić, iż istnieje pewna gamma bodźców wzrokowych, które odbierane są przez noworodka. Ostre światło bądź błysk lampy są odbierane przez jego oczy. Warto jednak wskazać, iż narażanie dziecka na takie czynniki wydaje się być niekorzystne z uwagi na powolnie rozwijające się narządy wzroku. Nie oznacza to jednak, aby nie stymulować oczu dziecka do rozwoju. Powinno to jednak nastąpić w sposób naturalny.
Najlepszym możliwym rozwiązaniem jest zapewnienie dziecku dużej ilości kontaktu fizycznego. Zamazane twarze, które przed oczami ma noworodek, z czasem przechodzą w coraz wyraźniejsze. Jednocześnie dziecko poznaje swoich rodziców, jak również inne bliskie mu osoby, po zapachu. Dlatego bardzo ważne jest, aby w pierwszych miesiącach życia jak najczęściej przebywały z nim osoby, które będą stale obecne w jego życiu. Pozwoli mu to na przyzwyczajenie się do nich i sprawi, że zawsze będzie odbierał je pozytywnie.
Wraz z upływem czasu kształtuje się również zmysł słuchu noworodka
Należy jednak bardzo ostrożnie podchodzić do tej kwestii i nie narażać dziecka na zbyt głośne, w szczególności piskliwe dźwięki. Membrana w jego uszach jest jeszcze słabo wykształcona, dlatego łatwo może dojść do chorób słuchu. Jednocześnie warto do dziecka kierować ciepłe słowa, spokojnym i bardzo subtelnym tonem.
Takie sygnały z otoczenia noworodek odbiera jako pozytywne, co zdecydowanie korzystnie wpływa na jego samopoczucie. Kolejne miesiące życia dziecka powinny być zdominowane przez działania, które mają na celu zbudowanie wzajemnego zaufania. Wtedy istnieje pewność, że noworodek będzie spokojny i nie będzie nastręczał rodzicom nadmiernych trudności w nocy. W sytuacji, gdy przebieg niemowlęctwa będzie korzystny, dziecko na dalszych etapach życia będzie rozwijało się w sposób prawidłowy, co stanowi priorytet dla każdego rodzica.
